Copyright: © Homeo-Natura 2009
NOSODEN EN ISOPATHIE
In de homeopathie wordt het gelijke met het gelijkende bestreden (similia-principe, zie ook artikel werking homeopathie).
In geval van allergieën bij mens of dier maakt men van de stoffen waarvoor de patiënt allergisch is een nosode (extracten van allergenen). Als voorbeelden kunnen we noemen: huisstof, huisstofmijten, menselijke huidschilfers etc. Het allergeen wordt op een homeopathische wijze verdund (gepotentieerd), om hier de patiënt mee te behandelen.
Nosoden (het Griekse woord nosos = ziekte) zijn preparaten bereid uit gesteriliseerde uitgangsproducten. Dit kunnen zijn secreten (zoals speeksel, maagsap) of excreten (zoals urine of transpiratievocht), gedode bacterieculturen, sera of vaccins, die op homeopathische wijze zijn gepotentieerd (= verdund). Nosoden worden op dezelfde wijze bereid en toegepast als homeopathische middelen, de potenties liggen veelal hoger.
Nosodentherapie staat in nauwe relatie met isopathie. Bij isopathie wordt de zieke behandeld met zijn eigen ziekteproducten (transpiratievocht, etter, bloedserum, speeksel enz.), terwijl de nosodentherapie gebruik maakt van materiaal dat niet afkomstig is van de patiënt zelf. Nosoden kunnen toxinen van vroeger doorgemaakte infectieziekten losweken uit hun bindingen. Bij dergelijke nosoden dient men het proces te ondersteunen door ze in combinatie met een drainagemiddel voor te schrijven, zodat uitscheiding van de toxinen via de lever en nieren wordt geactiveerd.
Er zijn twee toepassingsvormen bij de nosodentherapie te onderscheiden:
In de homeopathie wordt het gelijke met het gelijkende bestreden (similia-principe, zie ook artikel werking homeopathie).
In geval van allergieën bij mens of dier maakt men van de stoffen waarvoor de patiënt allergisch is een nosode (extracten van allergenen). Als voorbeelden kunnen we noemen: huisstof, huisstofmijten, menselijke huidschilfers etc. Het allergeen wordt op een homeopathische wijze verdund (gepotentieerd), om hier de patiënt mee te behandelen.
Nosoden (het Griekse woord nosos = ziekte) zijn preparaten bereid uit gesteriliseerde uitgangsproducten. Dit kunnen zijn secreten (zoals speeksel, maagsap) of excreten (zoals urine of transpiratievocht), gedode bacterieculturen, sera of vaccins, die op homeopathische wijze zijn gepotentieerd (= verdund). Nosoden worden op dezelfde wijze bereid en toegepast als homeopathische middelen, de potenties liggen veelal hoger.
Nosodentherapie staat in nauwe relatie met isopathie. Bij isopathie wordt de zieke behandeld met zijn eigen ziekteproducten (transpiratievocht, etter, bloedserum, speeksel enz.), terwijl de nosodentherapie gebruik maakt van materiaal dat niet afkomstig is van de patiënt zelf. Nosoden kunnen toxinen van vroeger doorgemaakte infectieziekten losweken uit hun bindingen. Bij dergelijke nosoden dient men het proces te ondersteunen door ze in combinatie met een drainagemiddel voor te schrijven, zodat uitscheiding van de toxinen via de lever en nieren wordt geactiveerd.
Er zijn twee toepassingsvormen bij de nosodentherapie te onderscheiden:
Homeopathisch gebruik (homeo-nosoden): de nosode is onderworpen aan een geneesmiddelenproef en wordt voorgeschreven volgens het similia-principe. Voorbeelden hiervan zijn tuberculinum, psorinum, medorrhinum, luesinum en carcinominum.
Isopathisch gebruik (iso-nosoden): de nosode wordt voorgeschreven op basis van vroeger doorgemaakte ziekten (isopathische indicatie). Indien een patiënt een bepaalde ziekte in het verleden heeft doorgemaakt en hiervan niet goed is genezen, kan de nosode van die specifieke ziekte worden ingezet. Zodanige toepassing van nosoden vindt vooral plaats bij de methode volgens Voll en in de natuurgeneeskundige praktijk.
Zowel nosodentherapie als isopathie is ongeschikt voor zelfmedicatie.
(Mede uit Handboek Enkelvoudige Homeopathie, VSM 1996.)
Isopathisch gebruik (iso-nosoden): de nosode wordt voorgeschreven op basis van vroeger doorgemaakte ziekten (isopathische indicatie). Indien een patiënt een bepaalde ziekte in het verleden heeft doorgemaakt en hiervan niet goed is genezen, kan de nosode van die specifieke ziekte worden ingezet. Zodanige toepassing van nosoden vindt vooral plaats bij de methode volgens Voll en in de natuurgeneeskundige praktijk.
Zowel nosodentherapie als isopathie is ongeschikt voor zelfmedicatie.
(Mede uit Handboek Enkelvoudige Homeopathie, VSM 1996.)
Pagina 1 van 2
Pagina 2 van 2
