Copyright: © Homeo-Natura 2009
Ribes nigrum
(was erg potent als reu) en heeft ook al huidproblemen.
In dit geval bijt hij aan zijn voeten, tussen de tenen,
achterste helft van de rug, heeft aanleg voor oor-
problemen en heeft als pup DEMODEX (= jonge
hondenschurft) gehad. Dit laatste verklaart al dat hij een
zekere aanleg heeft voor huidproblemen. Het is
opvallend dat in één nest van pups waarin enkele zitten
met demodex, niet alle pups het krijgen. Waarschijnlijk
treft het altijd de pups met de minste weerstand. Bij
Nicky waren de anaalklieren regelmatig ontstoken
geweest en uitgeknepen door de dierenarts. Als therapie
tegen de huidproblemen had hij steeds injecties en
tabletten corticosteroïden gehad (bijnier-
schorshormonen). Tijdelijk kwam er
verbetering in het geheel, maar het dier
had veel last van bijwerkingen: grote
eetlust en veel drinken, omdat de
nieren een enorme aanslag te ver-
duren krijgen van deze middelen. En
vlak na een injectie had hij moeite de
urine op te houden. Bij hormoonbehan-
delingen komt de patiënt een paar
maanden niet terug, dan begint de
kwaal de kop weer op te steken. Gevolg:
wederom een hormoonbehandeling. Dit dier
had jarenlang hormonen geslikt, waardoor
hij eraan verslaafd is geraakt en langzaam
af moest kicken. We begonnen met een homeopathische
behandeling naast het afbouwschema van de hormonen.
Zouden we ineens stoppen met de hormonen valt het
dier in een enorm gat (de eigen bijnierschors is op dat
moment niet actief in het aanmaken van de betreffende
ontstekingsremmende hormonen, omdat ze kunstmatig
zijn toegediend). Het dier zou dan enorme ontwennings-
verschijnselen krijgen: huidproblemen en jeuk. Tijdens
het afbouwschema beginnen we met telkens één
dag tussen de inname van de hormoontablet-
ten te laten, zodat de eigen bijnierschors
weer langzaam op gang kan komen. De tus-
In dit geval bijt hij aan zijn voeten, tussen de tenen,
achterste helft van de rug, heeft aanleg voor oor-
problemen en heeft als pup DEMODEX (= jonge
hondenschurft) gehad. Dit laatste verklaart al dat hij een
zekere aanleg heeft voor huidproblemen. Het is
opvallend dat in één nest van pups waarin enkele zitten
met demodex, niet alle pups het krijgen. Waarschijnlijk
treft het altijd de pups met de minste weerstand. Bij
Nicky waren de anaalklieren regelmatig ontstoken
geweest en uitgeknepen door de dierenarts. Als therapie
tegen de huidproblemen had hij steeds injecties en
tabletten corticosteroïden gehad (bijnier-
schorshormonen). Tijdelijk kwam er
verbetering in het geheel, maar het dier
had veel last van bijwerkingen: grote
eetlust en veel drinken, omdat de
nieren een enorme aanslag te ver-
duren krijgen van deze middelen. En
vlak na een injectie had hij moeite de
urine op te houden. Bij hormoonbehan-
delingen komt de patiënt een paar
maanden niet terug, dan begint de
kwaal de kop weer op te steken. Gevolg:
wederom een hormoonbehandeling. Dit dier
had jarenlang hormonen geslikt, waardoor
hij eraan verslaafd is geraakt en langzaam
af moest kicken. We begonnen met een homeopathische
behandeling naast het afbouwschema van de hormonen.
Zouden we ineens stoppen met de hormonen valt het
dier in een enorm gat (de eigen bijnierschors is op dat
moment niet actief in het aanmaken van de betreffende
ontstekingsremmende hormonen, omdat ze kunstmatig
zijn toegediend). Het dier zou dan enorme ontwennings-
verschijnselen krijgen: huidproblemen en jeuk. Tijdens
het afbouwschema beginnen we met telkens één
dag tussen de inname van de hormoontablet-
ten te laten, zodat de eigen bijnierschors
weer langzaam op gang kan komen. De tus-
WAT IS JEUK TOCH LASTIG!
De zomer is weer begonnen, en daarbij horen allerlei
specifieke kwaaltjes. Deze werkochtend werd het me weer
overduidelijk: de eerste twee patiënten hadden als klacht
huidproblemen. Zonde, de zomer kan zo leuk zijn, maar met
continu jeuk is het leven ineens niet zo leuk meer.
De eerste patiënt was een gesteriliseerde poes: NICKY. Ze
had vooral op de achterste helft van de rug huidproblemen,
kaalheid, de huid was nog net niet open. Door de jeuk, die
duidelijk met deze kwaal gepaard gaat, is ze de hele dag
onrustig, springt soms op alsof ze ineens door iets gestoken
wordt en gaat dan dwangmatig zitten likken en plukken op de
achterkant van haar lijfje. Men was er al verschillende keren
mee bij de dierenarts geweest. In eerste instantie had ze een
hormoonpreparaat gekregen (prednisolon), dan is de kwaal
tijdelijk even weg. Zoals te verwachten viel kwamen de
klachten terug. De diagnose luidde nu: dwangneurose. Nicky
zou dwangmatig haar haren uit blijven trekken. Ze kreeg
vervolgens een anti-epilepticum voorgeschreven (soort
valiumpreparaat, een rustigmakertje) en dat gebruikte ze nu
een aantal maanden. De kwaal bleef aanhouden en de
mensen hadden een suffe poes in huis die niets meer deed.
Wat jammer: direct hormonen en/of valiumachtige
preparaten in zo’n beestje pompen. Na het uitwisselen van
diverse wetenswaardigheden over Nicky hebben we een
homeopathische behandeling ingesteld. Een paar huidmid-
delen kwamen in aanmerking sulfur (zwavel) en graphites
(grafietpoeder). Verder het middel folliculinum (oestro-
geen). Aangezien ze gesteriliseerd is kan de hormoonhuis-
houding een reden zijn van de problemen, vandaar dit laatste
middel. Verder tegen ontwenningsverschijnselen van de
hormoonpreparaten en tegen de jeuk het middel ribes ni-
grum (zwarte bes). Over een aantal weken komt Nicky terug
in de praktijk en zullen we zien hoe alles is verlopen.
De tweede patiënt deze ochtend is TERRY, een hoogbenige
jack russelterrier, een reutje. Deze hond is gecastreerd
De zomer is weer begonnen, en daarbij horen allerlei
specifieke kwaaltjes. Deze werkochtend werd het me weer
overduidelijk: de eerste twee patiënten hadden als klacht
huidproblemen. Zonde, de zomer kan zo leuk zijn, maar met
continu jeuk is het leven ineens niet zo leuk meer.
De eerste patiënt was een gesteriliseerde poes: NICKY. Ze
had vooral op de achterste helft van de rug huidproblemen,
kaalheid, de huid was nog net niet open. Door de jeuk, die
duidelijk met deze kwaal gepaard gaat, is ze de hele dag
onrustig, springt soms op alsof ze ineens door iets gestoken
wordt en gaat dan dwangmatig zitten likken en plukken op de
achterkant van haar lijfje. Men was er al verschillende keren
mee bij de dierenarts geweest. In eerste instantie had ze een
hormoonpreparaat gekregen (prednisolon), dan is de kwaal
tijdelijk even weg. Zoals te verwachten viel kwamen de
klachten terug. De diagnose luidde nu: dwangneurose. Nicky
zou dwangmatig haar haren uit blijven trekken. Ze kreeg
vervolgens een anti-epilepticum voorgeschreven (soort
valiumpreparaat, een rustigmakertje) en dat gebruikte ze nu
een aantal maanden. De kwaal bleef aanhouden en de
mensen hadden een suffe poes in huis die niets meer deed.
Wat jammer: direct hormonen en/of valiumachtige
preparaten in zo’n beestje pompen. Na het uitwisselen van
diverse wetenswaardigheden over Nicky hebben we een
homeopathische behandeling ingesteld. Een paar huidmid-
delen kwamen in aanmerking sulfur (zwavel) en graphites
(grafietpoeder). Verder het middel folliculinum (oestro-
geen). Aangezien ze gesteriliseerd is kan de hormoonhuis-
houding een reden zijn van de problemen, vandaar dit laatste
middel. Verder tegen ontwenningsverschijnselen van de
hormoonpreparaten en tegen de jeuk het middel ribes ni-
grum (zwarte bes). Over een aantal weken komt Nicky terug
in de praktijk en zullen we zien hoe alles is verlopen.
De tweede patiënt deze ochtend is TERRY, een hoogbenige
jack russelterrier, een reutje. Deze hond is gecastreerd
Pagina 1 van 3
Pagina 2 van 3
Volgende pagina
