oorzaken, er bestaan echter meer oorzaken. Acuut Hoefbevangenheid kan in acute- en in chronische vorm voorkomen. Bij acute hoefbevangenheid heeft het paard voornamelijk veel pijn in de voorhoeven. Het paard strekt de voorbenen voor zich uit (om de pijn te verlichten) en trekt de achterbenen ver onder zich om het gewicht van de voorbenen zoveel mogelijk te ontlasten. Bij acute hoefbevangenheid is het dier vaak heel gespannen en beweegt zich schuifelend, voetje voor voetje voort. Soms kan het zich zelfs helemaal niet meer voortbewegen. Door inspanning en pijn kunnen de ademhaling en hartslag versneld zijn en de lichaamstemperatuur verhoogd. De hoeven voelen warm aan. De pijn in de hoeven ontstaat doordat de ontsteking een zwelling van de wandlederhuid met zich meebrengt. De gevoelszenuwen in de ondervoet worden hierdoor behoorlijk geprikkeld. Indien deze zwelling lang blijft duren, kan de wandlederhuid losraken van de hoornwand, waardoor de stand van het hoefbeen binnen de hoornschoen verandert: het hoefbeen kantelt als het ware. Dat brengt grote gevolgen met zich mee voor het latere sportgebruik en de uitgroei van het nieuwe hoefmateriaal. Deze kanteling kan soms al 24 uur na het losraken van de wandlederhuid optreden. Vandaar de noodzaak om snel een behan- deling toe te passen. Chronisch Acute hoefbevangenheid kan overgaan in chronische hoefbevangenheid. De eerder omschreven symptomen duren dan voort, het dier strompelt vooruit en kanteling van het hoefbeen heeft inmiddels plaatsgevon-
Wat is hoefbevangenheid, met welke ziekteverschijnselen gaat het gepaard en hoe kan er op een natuurlijke manier iets aan gedaan worden?
Oorzaken Hoefbevangenheid is een steriele (niet infectieuze) ontsteking die vooral optreedt in de wandlederhuid van de hoef. Hoefbevangenheid kan ontstaan door: * Overvoeding: een teveel aan koolhydraatrijk voedsel of een te rijke weide (voorjaarsgras). Daarbij is het fructaangehalte in het gras van groot belang, dat kan juist in kort gras weer hoog zijn op een zonnige dag. Via internet worden daar vaak dagelijks waarden van doorgegeven. * Weinig beweging: hierdoor kan het paard/pony bij het eten van royaal krachtvoer of koolhydraat- of eiwitrijk voer ook teveel koolhydraten / eiwitten in het bloed krijgen, omdat het dier weinig verbruikt in rust. * Baarmoederontsteking bij merries kan hoefbevangenheid veroorzaken. * Slechte leverfunctie: dit betekent automatisch stofwisselingsproblemen, waardoor afvalstoffen in het bloed blijven circuleren en niet worden afgevoerd. * Bepaalde geneesmiddelen hebben als negatieve bijwerking het ontstaan van hoefbevangenheid.
Door een teveel aan koolhydraten/fructaan als gevolg van overvoeding, weinig beweging en/of een slechte leverfunctie, komen er extra afvalstoffen in het bloed terecht, die door de lever gezuiverd moeten worden. Als de lever deze extra hoeveelheid niet kan verwerken, blijven de afvalstoffen in het lichaam circuleren en veroorzaken vervolgens de ontsteking. Hoefbevangenheid is dan een feit. Daarnaast kunnen darminfecties of een baarmoederontsteking (met bacteriën die gifstoffen vormen), de ziekte van Cushing (tumor aan de hypofyse) of bepaald medicijngebruik een reden zijn voor de vorming van hoefbevangenheid. We beperken ons nu tot deze